Taşkent Doğa Parkı Direktörü Kemal Basat, sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımla çalışmalara başladıkları süreden bugüne kadar yılanlarla ilgili aldıkları çağrılarda ciddi bir yaklaşım farkı olduğunu kaydetti.
Kemal Basat’ın paylaşımı şu şekilde:
“BİLGİ KORKUNUN İLACIDIR!
8 yılda yılanlara olan yaklaşımımız gözle görülür ciddi şekilde değişti. Taşkent Doğa Parkı olarak çalışmalara başladığımız 2016 yılından bugüne kadar gelen süreçte yılanlarla ilgili aldığımız çağrılarda çok ciddi bir yaklaşım farkı var.
8 yıl önce başladığımız maratonda ciddi bir kesimin sikkeli yılanı tanımadığını, karayılan yavrusunu ayırt edemediğini hatırlıyorum. Üstüne üstük birçok kişi bu yılanların zehirli olduğuna inanıyor ve öldürüyordu.
Bugün artık sikkeli yılanı tanımayan çok az insan var, karayılan yavrusu da aynı şekilde. Cyprus Wildlife – Kıbrıs Yaban Hayatı – Άγρια φύση της Κύπρου grubuna bir fotoğraf atıldığında biz fark edene kadar onlarca vatandaş doğru cevabı verebiliyor. Bu gurur verici bir gelişme.
Yılanlara karşılaşmalarında genel yaklaşımda da ciddi gelişmeler yaşandı bu süreçte. Yine de yılan korkusu genetiğimize işlediği için insanlar sokakta, bahçede yılan gördükleri zaman bunların ‘alınması’ talebiyle arıyorlar zaman zaman. Bu noktada eğer yılanın kurtarılma ihtiyacı yoksa az da olsa ikna konuşmaları, açıklamaları yapmak zorunda psikolojik destek vermek zorunda kalıyoruz bazen 
Bugün ise arkadaşları hem gülümseten hem biraz şaşırtan hem de gurulandıran biz olay yaşadık. Karmı’de bir araba galerisinde araba tekerleğinin içinde bir yılan görüldü ve vatandaş 1190 Yaban Hayat Destek Hattına ulaştı.
Arkadaşlar fotoğrafı görüp bunun bir sikkeli yılan olduğunu teyit edince karşı taraf direk olarak ‘tamam kalsın o zaman bizi rahatsız etmiyor, o kendi rahat hissedince çıkar’ dedi ve telefonu kapattı, tüm görüşme 20 saniye sürdü…
Ilayda Taskaya şu anda biraz boşlukta, toparlayacak inşallah. Bu yılanın nasıl zararsız olduğunu ve müdahaleye gerek olmadığını anlatan 10 dakikalık bir konuşma hazırlamıştı, hepsi elinde kaldı…
Bu farkındalık seviyesine gelmemizde kurumuma ve ekip arkadaşlarıma pay çıkarıyorum ve biraz gururlanıyorum ister istemez… Hatta Ulas‘la bile gurur duyuyorum ne hallere düştük…”
